پرسش :
آیه سوره حدید درباره امام زمان، با ترجمه آن را بیان نمایید؟
پاسخ :
در آیه 17 سوره حدید خداوند چنین می فرماید: "اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها"؛ بدانید خداوند زمین را بعد از مرگ آن زنده مىکند.
در روایات اهل بیت (ع)، این آیه به حوادث زمان ظهور امام زمان (ع) تفسیر شده است. برخی از آنها عبارت اند از:
1. محمّد حلبى می گوید: از امام صادق (ع) در باره این آیه از کلام خداى بزرگ پرسیدم؟ فرمود: «عدل و داد است، پس از جور و ستم».[1]
2. امام کاظم (ع) در تفسیر این آیه فرمود: مراد زنده کردن زمین با قطرات باران نیست، بلکه خداوند مردانی را بر می انگیزد، پس عدالت را زنده می نمایند، بنابراین زنده شدن زمین با عدل و بر پایی آن، تحقق می پذیرد که از قطرات بارانی که چهل روز پیاپی ببارد مفید تر است.[2]
3. امام حسین (ع) فرمود: از ما دوازده نفر، مهدى (هدایت کننده) است که اول آنها على بن ابى طالب (ع) و آخر آنان نهمین نفر از فرزندان من خواهد بود که به حق قیام خواهد کرد، خداوند زمین را به وسیله او زنده خواهد نمود، پس از این که مرده شده باشد.[3]
پی نوشت:
[1] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 8، ص 267، ح 390، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1365 ش.
[2] همان، ج 7، ص 174، ح 2.
[3] طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری، ص 406، دار الکتب الإسلامیة، تهران.
در آیه 17 سوره حدید خداوند چنین می فرماید: "اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها"؛ بدانید خداوند زمین را بعد از مرگ آن زنده مىکند.
در روایات اهل بیت (ع)، این آیه به حوادث زمان ظهور امام زمان (ع) تفسیر شده است. برخی از آنها عبارت اند از:
1. محمّد حلبى می گوید: از امام صادق (ع) در باره این آیه از کلام خداى بزرگ پرسیدم؟ فرمود: «عدل و داد است، پس از جور و ستم».[1]
2. امام کاظم (ع) در تفسیر این آیه فرمود: مراد زنده کردن زمین با قطرات باران نیست، بلکه خداوند مردانی را بر می انگیزد، پس عدالت را زنده می نمایند، بنابراین زنده شدن زمین با عدل و بر پایی آن، تحقق می پذیرد که از قطرات بارانی که چهل روز پیاپی ببارد مفید تر است.[2]
3. امام حسین (ع) فرمود: از ما دوازده نفر، مهدى (هدایت کننده) است که اول آنها على بن ابى طالب (ع) و آخر آنان نهمین نفر از فرزندان من خواهد بود که به حق قیام خواهد کرد، خداوند زمین را به وسیله او زنده خواهد نمود، پس از این که مرده شده باشد.[3]
پی نوشت:
[1] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 8، ص 267، ح 390، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1365 ش.
[2] همان، ج 7، ص 174، ح 2.
[3] طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری، ص 406، دار الکتب الإسلامیة، تهران.
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}